Síðustu 6 dagar hafa verið stórkostlega skemmtilegir,  Svissneskir og íslenskir félagar þeirra hafa verið hér að veiðum með tilheyrandi gleði og fondue.

Það hefur á ýmsu gengið og stórir laxar veiðst meðfram stórum bleikjum og Birtingum . Menn eru að ná grand slam á einum degi þ.a.e.a.s lax, sjógengin bleikja, staðbundin bleikja, urriði og sjóbirtingur sami maður á sama degi þetta er ekki hægt að gera þetta hvar sem er.

Fyrstu tveir dagarnir norðan garri með rigningu og snjó í fjallstoppa allt hér í kring. Næstu tveir dagar með logni og heiðskírum himni noðurljósin sýndu sig þá um kvöldið í allri sinni dýrð þannig að menn eru rétt að ná sér af hálsrýgnum sem þeir náðu sér það kvöld. Síðustu tveir dagar í logni og dumung og núna á síðasta degi vertíðarinnar fengust 2 laxar yfir 100 cm annar 101 og hinn 107. Við sem erum hér við ánna á þessu síðustu dögum höfum fylgst með bardaga hængana um þessar gullfallegu hryggnur þá horfum við á  hreiðurgerð laxfiskana og ástarleiki úti um alla Vatnsdalsá maður fyllist hvílíkri lotningu og hugsar hví í ósköpunum drap ég þessa fiska hér áður fyrr, en lítur samt stoltur til baka ég gáði að mér og hætti því fyrir 20 árum.       

Vinir okkar Svisslendingarnir fara heim í fyrramálið með bros á vör afar glaðir eftir veruna hér í Vatnsdal með fyrirheit um að koma aftur að ári.

Við hér í Flóðvangi sem erum búin að vera hér meira en minna í allt sumar verðum fegin fríinu sem framundan er.  Það verður þó erfitt að að fara úr þessum dýrðar dal en huggum okkur þó við það að nú á náttúran að leik  eftir að hafa skemmt okkur í allt sumar.

Með bros á vör og bestu kveður úr dalnum.

Við látum tvæð myndir fylgja með þessari frétt af feðgunum Páli og Óla.  Við elskum þá....

Megi laxinn lifa